समाजने टुकडानी जरुर नथी परंतु साचा धडतरनी साची समजनी जरुर छे...!
समाजनुं धडतर करवा माटे समाज प्रत्येनी भावना महत्वनो भाग भजवे छे.
समाजमां धणा वीरला छे जे समाज माटे कांई करी छूटवा तैयार छे परंतु जेवा ते पायानुं काम ले छे के तरत ज बीजा ते काम तोडी पाडे छे.
समाज पासे शुं नथी ? समाजने शानी खोट छे ? शुं समाज बीजानो गुलाम छे ? शुं समाज कोईनो ओशीयाळो छे ? शुं समाज पासे दरेक क्षेत्रे व्यकितओ नथी ? शुं समाज पासे ऐकता नथी ? शुं समाज पासे बळ नथी ? आ बघानो ऐक ज जवाब छे 'हा' बघु ज छे तो समाजनो उद्घार केम थतो नथी ? आपणा उद्घार माटे शुं नडे छे ?
तेनो ऐक ज जवाब छे समाज वहेंचीने खावामां मानतो नथी परंतु ऐकबीजाना हाथमांथी लई लेवामां माने छे. अने सुखी होय तेने नीची पायरीऐ उतारवा मागे छे.
समाजना केटलाक महानुभावो सामाजिक संस्थाओ स्थापवा तेमज शिक्षणक्षेत्रे, आथिॅक क्षेत्रे प्रगति माटे डग मांडवानुं शरु करता पहेला संस्थाओने तोडी पाडवानुं काम करे छे.
समाज पासे शिक्षण क्षेत्रे आगळ वघवा युवाघननी विशाळ जनसंख्या होवा छतां संस्थाओ नथी जेना कारणे समाजना विघाथीॅओ ठेर ठेर रखडे छे. अने ऐडमीशन न मळता धेर बेसी जाय छे.
समाजनी जे शकितशाळी व्यकित छे तेने प्रोहत्सान आपवुं जोईऐ. आपणाथी थई शके तेम न होय तो चूपचाप बेसी रहेवुं जोईऐ परंतु जे काम करे छे तेनी टीका कदी पण करवी जोईऐ नही, कारण के जे व्यकित सारुं काम करे छे ते आपणा समाज माटे दीवादांडी समान छे.
नोंघ : चारण समाजने आ वातो लागु न पडती होय तो आ लखाण बीजा समाज माटे छे तेम समजवुं.
जय माताजी.
प्रस्तुति कवि चकमक.
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें