सोरठा (गोपीओनो संदेश)
एक अमारो बोल, कहेजो ओधव कानने.
दई गयो अमने कोल, ते साचो कर सामळा.
बीजो नथी आधार, बेहाल बनी छु बावरी.
आवडी बधी ओशियार, शाने माटे सामळा.
त्रण लोकोनां ताज, गजब न करीए गोविंदा.
मारा अंतरनो अवाज, सांभळी लेने सामळा.
जींदगीनां दिन चार, जट पधारो जादवा.
विनवुं वारमवार, सामा आवो सामळा.
पंचमां जशे प्रतीत, जो अबळा अथडावशो.
रंक शुं आवी रीत, शोभे न तुंने सामळा.
छठीनां अवळा लेख, प्रियतम परदेशी बने.
दया नजर थी देख, शरणागत ने सामळा.
सत बोलुं छुं श्याम, प्राण न रहे पांजरमहीं.
पूरो हैयानी हाम, सूरत बतावी सामळा.
अरजी आठोय पोर, निठारा न बनो नाथजी.
जरा न हाले जोर, समरथ सामे सामळा.
नवा भरणा नेश, विठला वादळा वरसिया.
घनश्याम तारो वेश, सांभरे अमने सामळा.
दशे दिश जोउं वाट, दु:ख अति दामोदरा.
गोधन यमुना घाट, सूनां लागे सामळ
एकादशी उपवास, नहावुं गमे नहि नीरमां.
अति मळवानी आश, सतावे अमने सामळा.
बारे विरहनी आग, अंगार जरे अंतरमहिं.
जगपति हवे तो जाग, सूतो होय तो सामळा.
तेरो नाम नंदलाल, जपी अजामिल ओधर्यो.
अमारो भूल्या ख्याल, शा अपराधे सामळा.
चौदिश करूं निहार, ज नाथ अमारो आवशे.
पण अबळानो अवतार, शुं करवानुं सामळा.
शरत्पूनमनी रात, रडीये व्रजमां भामिनी.
कोने कहुं दु:खनी वात, सगो न कोई सामळा.
षोड आना संताप, तुज विण व्रजमां भूधरा.
थार्यो कहे पधारो आप, सुद्धि लेवाने सामळा.
रचना - थार्या भगत
टाइप - सामळा .पी. गढवी
9925548224
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें