परिवतॅन ऐ ज उज्जवळ भविष्यनी चावी छे...!
चारणोना पूवॅजो राजामहाराजा ओ साथे रहेता सुवॅणचंद्रको ताम्रपत्रो मेळवता ऐ आपणो गौरवप्रद भूतकाळ हवे रहयो नथी. ते वास्तविकतानो स्वीकार करी वतॅमान अने भविष्यनो विचार करवो जोईऐ.
वतॅमानमां आपणी शुं स्थिति छे ? आजे आपणी पासे खेतीनी जमीन नथी. व्यापार-उघोगने नामे शून्य उपलब्घी छे. साहित्य सजॅन पण हवे बंघ थई रहयुं छे. त्यारे जीवन निवाॅह माटे बे ज विकल्प छे. नोकरी अथवा व्यवसाय.
नोकरी मेळववा उच्च शिक्षण अनिवायॅ छे. मात्र कलाकारनी ओळख भूली उघोग-घंघाना तमाम क्षेत्रोमां आपणे प्रवेशवानो समय आवी गयो छे.
महेनत तथा समजदारीथी समय साथे कदम मिलावी तमाम क्षेत्रे नोकरी व्यवसायथी आपणे आपणी साथे समग्र समाजनी प्रगति करी शकीशुं.
माटे समाजना युवानो आजना युगने अनुरुप ज्ञान मेळवी समय साथे कदम मिलावे अने समाजने नवो मागॅ देखाडे.
आ प्रकारे आपणे समाजने संगठित तथा जागृत करी वतॅमान स्थिति मुजब परिवतॅनशील थई भविष्यने भूतकाळ जेटलुं उज्जवळ अने गौरवशाळी बनावी शकीशुं.
जय माताजी.
प्रस्तुति कवि चकमक.
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें