'' सोनल वाणी '' प्रस्तुति कवि चकमक.

'' सोनल वाणी  ''

आपणां जीवननो ऐवो घ्येय होवो जोईऐ के, जेम शरीरना बघा अंग छे तेम समाज पण अंग छे. जो ऐक अंग न होय तो कोई दिवस जीवन सुव्यवस्थित बनी शके नहीं. अापणामां खूणे खूणेथी गमे ते परिस्थितिमां जागृति अने ऐकता आववी जोईऐ. माणस संपथी ज आगळ आवे छे. '' दीवामां दिवेलथी ज अजवाळुं थाय. दूगुणॅ तो बघामां होय, दूगुणोॅने भूलीने आपणे ऐक थवानुं छे.

चारणो देवीपुत्रो छे जेमां अनेक जोगमायाओ थई छे. काछेला, मारु, परजीया, तुंबेल के सोरठना बघा चारणो ऐक छे, कोइ ऐवुं कुळ नथी, जेमां जगदंबा जन्मी न होय दिव्य घातु ते देव छे देव कदी राक्षशी आहार न करे. आई आवडे पाडा वघेरीने लोही पिघां होत तो आज ऐना देवळमां पूजन धंटारव न थात. '' आपणामां क्षमा, घीरज, संस्कारना गुण केळवो. '' पुरुषाथॅ विना पारब्द पांगळु छे. माटे ऐवो पुरुषाथॅ करीऐ के आपणामां जोगमाया, जगदंबा अने भकतो अवतरे, अत्यारे आपणे गौरववंतु, खमीरवंती गाणुं गावानुं छे. कोकने रीझववा गवाता गाणा हीणप लावे छे.

प्रस्तुति कवि चकमक.