जान्युआरी-फेब्रुआरी 1957 मां माताजी सोनल आईऐ कच्छमां प्रवास कयोॅ त्यारे जुदा जुदा गामोमां ऐकत्रित थयेली मोटी मोटी जन मेदनी समक्ष तेओश्रीऐ मुख्यत्वे नीचे मुजबनी वातो करी हती.
1. देवकोटीमां जवानी महेच्छा होय तो पहेला तो योग्य माणस थवुं पडे. माटे पहेला माणस थई माणसाईना संस्कार प्राप्त करवाना प्रयास करीऐ.
2. अज्ञान अथवा जडतामांथी प्रयत्नपूवॅक छूटी जवुं.
3. दारु-मांस अने कन्या विक्रय ऐ दुषणो छे. तेने समाजमांथी हांकी काढवानो सौ प्रयत्न करे.
4. घूणवा-घफवाना ढोंगने तिलांजली आपीऐ, आचार विचार सुघारीऐ.
5. बाळकोनी केळवणी ऐ खूब महत्वनी बाबत छे.
6. जे अवगुणोऐ समाजनी दुदॅशा करी होय तेवा अवगुणोने तजीये.
7. चारणो उजळां-पवित्र हतां त्यारे धरोधर जोगमाया जन्मती. आपणे तेना चीले चालीएे. करणी अने खोडीयारना बाळको याचक होई शके नहि.
जय माताजी
जय माँ सोनल
प्रस्तुति कवि चकमक
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें