भगवती श्री मोमाइमानी स्तुती..
वडी मोमाइ देव वेली
॥सारसी॥
एम जंगल गाढ आखु, कडवाइ कफरे,
डणके ज्या दीपडो, त्या वाघ सामो विफरे,
घरेरी डाया घण जो, मूह फाडे मारवा,
तो वडि मोमाय देव वेली, आवाजे उगारवा,
जीय आवजे उगारवा…..टेक…..१
नीर थोडु नीरखी, जो पाव घसे पाटमा,
आखार घूनो होय उंडो, वेंकरानी वाटमा,
पछी वासाजाळा जळ वठे, बढे सर बुडाडवा.
तो वडि मोमाय देव वेली …………….२
खखडधज को खुटीयो, जो धक मारे धोडतो,
कां मगज गांडो मानवी, जो साकळेथी सुटतो,
पछी आखलो नो लाग आपे, भयथी जो भागवा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………३
सुपीन बेठी सीम सेढे, नीरखे जो नागणी,
कां टचकावे टेरवामा, वकरेली वीसणी,
तरषाय जीवडो तलखे त्या, जम आवे जालवा,
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………४
अनहद मानव उमटे, ज्या मेदनी जो मालती,
बळ्वान शबद बोलवा, जो उर शरम आवती,
फफडे ह्रदय ज्यां फाळथी, त्या केम शबदो काढवा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………५
अघोर रस्ते आवता, जो अंग पीडा उपडे,
त्या गाजीन मंडाय मेघ गांडो, सजी धारा सुपडे,
पलवेळू नव पडे, त्या आतमाने उडवा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………६
पोढीन निंदर पामता, मां, अगन लागे ओरडे,
भेंकार जगता भडकामा, खाख भीत्यु खोरडे,
बचवा मळे नै कोइ बारी, सापट्ये थी सरवा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………७
पेरे भगवो पंड्यमां, जडीय फोगट जटाळो,
मारे भभुती मंत्री जो, दिल मानव दगाळो,
सगड पडे जो साथ एनी, आख्य बीने आंधळा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………८
कारण चारण काढवा जो, भुवा घरमा भटके,
कामडीयाने काढीये, त्या खवी पासो खाबके,
लालसोळ सांकळ लइने, मंडे भुवो मारवा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………९
खेधे भयंकर रदे खदखद, भणे शबद भावनी,
इर्षा करे जो नीत अंतर, कोइ मुंजा काव्यनी,
मुखे रेखाजो काळमशी, लप गोते लगवा.
तो वडि मोमाय देव वेली ….…………१०
फागणनी वद फेलती ने, सांज छे शनीवारनी,
तीथी सातम चौद तारीख, साल बाणु वर्षनी,
कहे छंद ‘निर्मळदान’ बाटी, विपत आवो वारवा.
तो वडि मोमाय देव वेली, आवाजे उगारवा, …११
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें